Niebo przeglądało się w aucie, stroiło miny jak czterolatek. Posyłało uśmiechy i zaraz markotniało, chmury ganiały za słońcem po granatowej masce. Przedwiośnie. Obudziłem sto dziesięć niemieckich koni, zastanawiając się, co wręczę Mamie na imieniny. Kwiaty nie, słodycze nie. Gdy wyjechałem na Zieloną, byłem pewien, że książka. Czytaj dalej „Anioły na przedwiośnie”
Homo Deus, Youal Noah Harari [Recenzja]
Ksiądz rozmawia z chasydem:
– Wy Żydzi, jak widzę, nie wierzycie w zmartwychwstanie Pana Jezusa,
a wierzycie, że Rabin z Kocka przepłynął staw na chustce do nosa.
– No, ale to akurat jest prawda! Czytaj dalej „Homo Deus, Youal Noah Harari [Recenzja]”
Czy lubisz Bacha?
Musisz nakręcić scenę, w której złoczyńca szykuje się do detonacji głowicy nuklearnej w środku miasta. Jaką muzykę umieścisz w tle? Czytaj dalej „Czy lubisz Bacha?”
Ślepnąc od świateł [na drugi sezon]
Gdy podczas seansu serialu o mafii po raz pierwszy liczba przekleństw przekroczyła czterdzieści na minutę, stanęli mi przed oczami, po kolei: Pani z Przedszkola, Mojżesz i Marek Hłasko. Ten ostatni zdołał mnie przekonać, że przesadzili. Czytaj dalej „Ślepnąc od świateł [na drugi sezon]”
Let England Shake, PJ Harvey [Recenzja]
Spotkałem kiedyś człowieka, który twierdził, że najpiękniejsza na świecie jest Polska. Czytaj dalej „Let England Shake, PJ Harvey [Recenzja]”
Ślepnąc od świateł [recenzja]
Nie spodziewałem się, siadając do pierszego odcinka, że zdoła to przeniknąć do moich snów. Polski serial o mafii? Phi. A jednak, śnił mi się, i to jak!
Łomskie opowieści, Emil Andreev [recenzja]
Pierwszy raz spotkałem się z literaturą bułgarską, gdy uratowałem z kontenera na makulaturę przy puławskiej plebanii „Tytoń” Dimowa. Niestety, nie zdążyłem się zaciągnąć, ledwo zapaliłem, a anioł stróż szepnął mi na ucho, że to socrealizm. Czytaj dalej „Łomskie opowieści, Emil Andreev [recenzja]”
