Orwell zaczął esej o Ghandim od słusznej uwagi, że święci powinni być uznani za winnych, o ile nie udowodni się, że są niewinni. Orwell niczyim świętym nie jest, mimo tylu chętnych. Rok 1984 nie jest kazaniem. Dzieło dzieli los autora – uznany za symbol, okazuje się żywe. Pełne zachwytu i gniewu.
kazanie
Moje kontakty z lubleksimi biskupami zaczęły się tak, że biskup Mieczysław podszedł do mnie, gdy stałem na środku […]
Ojciec Rydzyk podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa śpiewki nowe i stare. To że […]
Święty Franciszek, mówiący kazanie do ptaków, spełnia Apokalipsę.
Bóg rysuje drzewo ewolucji mediów.
Wielkie pytanie brzmi, czy moralizowanie działa. Czy dzieci z Wisły, od których zaczął się ten esej, bez kazania […]
Sygnały apelujące do wspólnego światopoglądu są ważne w kazaniach, ale ich nie wyczerpują. W naszych kazaniach znajdziemy coś starszego, niż humanizmy. Pierwotnego, zwierzęcego nawet.
O tym, że ludzkie życie kaznodziejskie przerasta pohuki puszczyków z Lipowej, potwierdza mnogość sygnałów, jakimi migają nasze ambony.
Zanim zapuścimy się głębiej kaznodziejski las, wyjdźmy z kościoła w Wiśle i spójrzmy na Polskę AD 2020. Kto i gdzie w niej każe?
Spada z ambony jak moralny odpowiednik cukierków.
Wiadomo, blog! 