Najsensowniejszy czas, jaki spędziłem w seminarium, to było śpiewanie.
Domowe Melodie pożegnały się z fanami, czyli także ze mną.
Staropolski Mikołaj był jak Eddar Stark, mówił chłopom w zmarzłe uszy „winter is coming”, a lasy trzęsły się od wilczych watah.
