Kto szukał pod hasłem reforma, znajdował taką przypowieść:Do pustelni abby Antoniego przyszli bracia, których serca wezbrały od pytań.

Pierwszy wystąpił brat z Aleksandrii. – Abba, objaśnij nam herezję Orygenesa! – zawołał.

Abba ziewnął.

Inny brat – wyłóż nam co mówi Zbawiciel, gdy mówi, „jeśli nie staniecie się jako dzieci”…? –

Abba głośno się drapał tu i tam..

– Abba, czemu źli opływają w tłuszcz, a dobrzy są w udręce? – rzucił ktoś z tyłu, przez tłum zebranych mnichów. Pytania się wysypały: „Abba, czy godzi się nocować w żeńskim klasztorze, gdy się nic nie przyniosło mniszkom? Abba, kiedy nastąpi koniec? Bo chyba nie od razu? Abba, czy to prawda, że Jan apostoł pływa po świecie w łodzi ciągnionej przez sto pięćdziesiąt trzy pieczone ryby?”

Abba był tan znudzony, jakby miał zaraz oglądać na internetach filmiki z kotami.

Mnisi próbowali także innej drogi. – Jakie to są te kolumny, na których się Kościół Boży, abba, to znaczy, jaka jest ta druga, obok Ciebie? – zapytał braciszek o śliskim uroku kancelisty.

Abba oglądał zawartość swoich uszu

– Abba, abba… – wołali jak na puszczy.

Na koniec wystąpił brat Jerzy z dalekiego kraju. Mówiono, że w młodości służył na dworze czterdziestego czwartego króla Imperium Lechitów, tego, który to granice swe oparł pewnie o zachodnie Chiny, bo na nim to spełniły się słowa „jak powiedział stary góral, będzie Polska aż po Ural, zza Uralem będą Chiny, was nie będzie…” i tak dalej.

Brat Jerzy uderzył się po szabli po czym ozwał w te słowa:

– Abba, szeroko jak Nil płynie twa mądrość i czysta jest jak Wisła, a orzeźwia jak wiatr w stepie!

Dlatego bądź łaskaw i odpowiedz, z czego Pan Bóg skręci reformę Kościoła w Polsce i Episkopatu? Kto zęby umyje tym wilkom?

Rozradował się abba w duchu.

– O, wreszcie jakieś ciekawe pytanie! No, jak myślicie, wielcy teolodzy? – zapytał.

Na to znów ozwali się bracia:

– Pedofilia! Ludzie oburzą się na krzywdę dzieci.

Abba zrobił smutną minę, ale nic nie powiedział.

– Ja wiem, słuchajcie, żony księży złożą fundację i zawalczą o swoją godność!

– Nie, nie, to Ludzie przestaną płacić… Albo Politycy przestaną płacić!

Abba śmiał się jak stary hipopotam.

Do głosu dorwał się miś w czerwonej czapeczce.

– Słuchajcie, słuchajcie, Oni sami się zmienią. Wprowadzą w życie sobór, synod i encykliki, Ukochaną Amazonię, kazania Franciszka, a może i niektóre, wybrane prawa człowieka!

Co słysząc, abba zaczął tańczyć, i stojąc na głowie, wirował jak pijany bocian…

Mimro to, jeszcze dolewali:

– Będzie w końcu katolicyzm Tischnera, Życińskiego, może nawet Tolkiena i Tołstoja!

– Będzie Kościół o pastelowych kolorach, jak ten we Francji!

– Będzie radykalizm i luz, ale odwrotnie, niż teraz!

– Bóg będzie tak bliski i dobry, jak nigdy!

– Nowa ewangelizacja wyda owoce!

Abba kręcił głową i obcierał łzy, gdy oni wrzeszczeli coraz celniejsze odpowiedzi.

Na co w końcu wpadła amma i skarciła ich, by nie krzyczeli w jej domu.

Abba skorzystał z okazji i przedłożył jej pytanie. Kobiecie opadły ręce i powiedziała: – – jesteście wszyscy duże dzieci! – Po czym poszła piklować szarańczę na zimę.

Abba Antoni po chwili klasnął w dłonie i rzekł:

– Widzicie, gdzie Bóg nie może, tam zawsze posyła kobietę, na co żywym dowodem Matka Boża Częstochowska, Polski Królowa! Amma Zofia ma rację… Dzieci! –

Wszyscy aż się przysunęli, by nie stracić objaśnienia.

– Otwórzcie Księgę, co czytacie w siódmej mojżeszowej? – Zapytał Antoni – we fragmencie o śmierci Ezechiela, kiedy to Pan posłał niedźwiedzie z lasu, by zjadły proroka? no?

– Jak to, abba? Przecież chyba wtedy, gdy usłyszał, że dzieci głośno się śmieją z jego głupoty! –

Chórem odpowiedzieli uczniowie, klaszcząc tak wspaniałej odpowiedzi. Antoni dodał:

– Tylko śmiech, pełnym głosem śmiech, moje dzieci!