Nie wiadomo!

W Pruchniku dobrzy ludzie do tradycyjnych trzydziestu kijów doliczyli Judaszowi jeszcze pięć, za domaganie się zwrotu mienia od Polski. Nie, żeby bardzo pogorszyło to sytuację kukły, którą i tak czekało wleczenie, rozprucie, spalenie i topienie, ale te dodatkowe kije odczytuję jako znak czasów. Trzeba uwolnić potencjał tego znaku! pozwolić, by się rozwinął w prawdziwą narodową terapię, zarządzaną w przyszłości z jakiegoś CPNT.

Dlatego postuluję dołożenie kolejnych kijów:

Na Zamojskiej szmaciarz kupował materiały krawieckie po zaniżonej cenie – 1 kij. 

W piaseckiej karczmie Żyd przymuszał chłopów do picia wódki – 3 kije. 

Rabin witał biskupa na wizytacji w Łęcznej z plamą na koszuli – 4 kije.

Pewna Żydówka nie odpowiedziała na liścik przy bukiecie róż – 5. 

Małe kary? Cóż, wiadomo, nie możemy przekroczyć liczby 30, bo byśmy Panu Jezusowi umniejszyli. A przed nami cięższe jeszcze winy!

Za kpiny Tuwima z autorytetów w wierszu „całujcie mnie wszyscy” – 6 tęgich kijów wiadomo, gdzie.

Za to, że za mało było powstań w gettach – 7.

Za siły zbrojne Izraela – 10.

Za oburzenie Żydów na bicie kukły Judasza – 11.

Za Forum Żydów Polskich próbujące odwrócić uwagę, mówiąc o prześladowanych chrześcijanach na Sri Lance – 10 i jeszcze 2 za przewrotność!

Za pozostawienie Polski w potrzebie w 1968 roku – po jednym kiju za każdego profesora, artystę i laureata międzynarodowych nagród, co wyjechał. 

Za udział Żydów i ludzi o niepewnym pochodzeniu w komunizacji Polski – 25 kijów.

Itd.

Ale dziś, gdy niemal wszyscy się zgadzamy, że Judasz był także człowiekiem, nie wolno ograniczać się do win dalekiego Izraela. 

Potrzeba kijów bardziej uniwersalnych. Bliższych.

Za udział Polaków (Feliks Dz.!) w komunizacji Rosji – 25 kijów

Za to samo w Polsce – dwa razy więcej. 

Za stosunki polsko – niemieckie – 1410 kijów na nagie miecze. 

Za stosunki polsko – rosyjskie – 1612 kijów z kory ogryzionych.

Za stosunki nasze z Czechami, Słowakami – a gdzie to leży? A kto to są? Jakby nie było, ze 2 kije, co najmniej! Nie ma ludzi bez winy. 

Za zakłamanie dziejów Polski – tyle kijów, ilu królów miała Wielka Lechia.

Za kelnerki nie dzielące się napiwkami z właścicielem lokalu – 10 kijów.

Za nauczycieli – tu kije dajemy dzieciom i robimy im zdjęcia na Instagram.

Za wszystkich księży, co nie słuchają Franciszka i biorą pieniądze – 8 kijów jak błogosławieństw.

Za chłopa, co żniwuje w nocy i zaburza oglądanie Netflixa –18.

Za pensje aspołecznych infromatyków – 15,000 kijów.

Za kredyty i piramidy finansowe – „+ – nieskończoność” kijów.

Za strażaków, których przy grobie Pańskim poraził anioł etanolu – 2 (lubimy strażaków).

Za naszą armię niezwyciężoną w zacieraniu śladów mobbingu – złote kije skrzyżowane ze wstęgą i szlaczkiem.

Za lekarza, co umarł na jednym z pierwszych dyżurów, do grobu zabierając nasze pieniądze za swoje studia – 20!

Za ludzi, co książki innym wypominają – 21, oczko. 

Za tych, co chcą wydobyć się z kotła i innych podjudzają tym do nieładnych zachowań – 22 drągi od wideł. 

Za wojnę polsko–polską – „proszę państwa, prosze się podzielić na zwykłe bandy, po minucie ciszy zagwiżdżę, a wtedy można się schylić i chwycić za kije…”

Za tych, któym się wydaje, że są lepsi od nas, bo osiągneli sukces – 29,8

Za tych, co sie lepiej od nas bawią – 29,9. 

Za alkohol w małpkach – 3 miliony kijów dziennie. 

Za listy konferencji, za pogodę w listopadzie i za zaburzenia ere… – dobrze, cofam, tu się zapędziłem!

Tak się składa, że po dodaniu, (a chodziłem do szkoły, która nie strajkowała), wychodzi mi idealnie 2020 kijów, co przyjmuję za dobrą wróżbę na przyszły rok. 

Ponieważ stanowisko Episkopatu może znów być niechętne, a pogoda na wiosnę niesprzyjająca, najlepiej będzie, gdy każdy sam wymierzy kije swojemu Judaszowi we własnej stodole, piwnicy, patio, na balkonie albo działce, lub w specjalnym pomieszczeniu w resorcie spa. 

Zasada, jak wiadomo, jest tylko jedna – przy pomyłce w liczeniu zaczynamy od zera.